ผักเซียงดา เป็นผักพื้นบ้านของภาคเหนือ ใบมีสีเขียวเข้ม รสชาติของมันหวานมัน แบบที่ผักอื่นไม่มีทางสู้ได้ คนทางเหนือจะคุ้นเคยกับผักชนิดนี้ดีว่าอร่อยแค่ไห
ผักเซียง ดาเป็นไม้เถาเลื้อย ความยาวของเถาเลื้อยไปได้ไกลขึ้นกับอายุของไม้นั้น ลำต้นเขียว ทุกส่วนของต้นที่อยู่เหนือดินมียางสีขาว ขนาดของลำต้นมีเส้นผ่าศูนย์กลาง 0.5-5 ซม. ใบเป็นใบเดี่ยว สีเขียวเข้ม หน้าใบเรียบหรือมีคลื่นเล็กน้อยใบมีรูปกลมรี ปลายแหลม ฐานใบแหลมใบมีก้านใบยาว 3.5-6 ซม. ใบกว้าง 9-11 ซม. ใบยาว 14.5-18.5 ซม. ผิวใบเรียบ ไม่มีขน ใบออกจากข้อเรียงเป็นคู่ตรงข้ามกัน
ที่บ้าน เชียงใหม่ ผู้เขียนมีผักเซียงดาปลูกเรียงเป็นแผง สามารถเด็ดยอดมันมากินได้เกือบทุกสัปดาห์ มันขึ้นง่าย ยิ่งฝนตกมันจะขยันแตกยอด ยิ่งเก็บก็ยิ่งแตกยอด เนื่องจากมันเป็นผักพื้นบ้านจึงปลูกทิ้ง ๆ ขว้าง ๆ ได้ ไม่ต้องใส่ปุ๋ย ไม่ต้องห่วงว่าจะมีแมลงไปกัดกิน ดังนั้นการกินผักเซียงดา โดยเฉพาะที่ปลูกเองจึงมั่นใจได้ว่าไม่มีสารพิษมาทำอันตรายเรา
ผักเซี ยงดามีประโยชน์มากมาย โบราณเขาถือเป็นยาเย็นใช้เป็นยาลดไข้ อย่างเด็กเล็ก ๆ มีไข้สูงเขาจะเอาใบมันมาตำแล้วปิดกระหม่อมเด็ก ในสมัยใหม่ เรารู้ว่าใบที่มีสีเขียวปี๋ของมันมีเบตาแคโรทีนอยู่มากจึงเป็นผักที่มีสาร ต้านอนุมูลอิสระอยู่มาก ต่อมาเรารู้อีกว่าใบผักเซียงดาสามารถลดระดับน้ำตาลในเลือดในรายที่เป็นเบา หวานลงได้อย่างดี
ล่า สุดนักวิทยาศาสตร์พบว่าผักเซียงดาเป็นสารต้านอนุมูลอิสระฤทธิ์แรง มีดัชนีของสารแอนติออกซิแดนท์สูงมากถึง 16.04 ผักเซียงดามีสารประกอบฟีนอลิคซึ่งเป็นสารต้านอนุมูลอิสระและวิตามินซีสูงมาก ทั้งหมดนี้ทำให้ผักเซียงดามีบทบาทเป็นสารป้องกันและต้านมะเร็งได้ดี
ทุก วันนี้ผักเซียงดาเป็นสินค้าส่งออกไปญี่ปุ่น เพราะคนญี่ปุ่นถนัดนักในการหาพืชผักที่มีประโยชน์ต่อสุขภาพมาบริโภค บ้านเขาเป็นเกาะ ความหลากหลายทางชีวภาพมีน้อยกว่าบ้านเรา คิดแล้วมันก็น่าเสียดายที่คนญี่ปุ่นรู้คุณค่าของผักเซียงดา แต่คนไทยส่วนใหญ่ยังไม่รู้จักหน้าตาของมันและยังไม่รู้จะเอามาทำอะไรกินเลย